Vreugde na Verdriet

Fijn dat we op deze manier weer met elkaar verbonden zijn.
In deze tijd na Pasen worden wij geconfronteerd met ziekte, opsluiting en inperking van onze vrijheden.
Dat maakt ons niet blij; verdrietig dus.
In de lezing van vandaag, die wij gehaald hebben uit de afscheidsreden van Jezus in Johannes, horen wij over het verdriet van de discipelen.

Overdenking

Jullie hebben nu verdriet, maar ik zal jullie terugzien, en dan zul je blij zijn, en niemand zal je je vreugde afnemen.
Het had zo’n mooie dag kunnen worden. De zon scheen en de werknemer van een middelgrote firma reed fluitend op zijn fiets naar zijn werk. Er lag een briefje op zijn bureau. Hij zag het liggen, toen hij binnen kwam. Of hij even bij zijn leidinggevende wilde langs komen. Daar brak het noodlot toe. “Het ging niet goed met het bedrijf… Er moest bezuinigd worden… Altijd zeer tevreden geweest over hem… Heel triest, dat hij hem uitgerekend dit moest aanzeggen… Neem de rest van de tijd, dat je bij ons nog in dienst bent maar vrij om werk te zoeken.”

Naar huis ging hij niet. Hij fietste treurig langs een parkje, waar hij kinderen zag spelen. Vrolijk hoorde hij hun lachen. Een eindje verderop zag hij een kerkje. Hij ging er naar binnen en ging zitten bij een tafeltje, waar hij een paar kaarsjes zag branden.

“Kom laat ik proberen alles wat positiever te bekijken.” Hij dacht aan andere mogelijkheden, maar het wilde toch niet lukken. Hier in deze stille ruimte drongen de woorden van zijn leidinggevende pas echt tot hem door. Werkloos! Op straat! Niet meer voor zijn gezin kunnen zorgen! Opeens overvielen hem gevoelens, die hij nog niet had gehad. Machteloosheid en angst voor de toekomst. Wat moest er uit hem nog groeien? Hij was 49 jaar oud. Hij voelde zich niet oud, maar hij wist, dat hij op de arbeidsmarkt wel oud was. Met computers, kon hij wel iets, maar zijn jongere collega’s waren daar veel sterker in.

Hij had allang zijn emoties streng in de hand gehouden, maar nu kwamen zijn tranen. Hij liet zich daar in die stille ruimte helemaal gaan. Dat luchtte wel op. Toen hij zijn tranen de baas was geworden keek hij om zich heen. Er lag een blaadje schuin onder een bank voor hem. Dat was kennelijk een paar dagen geleden op de grond gevallen. Hij pakte het op, om het weg te gooien en bladerde het een beetje moedeloos door.

“Nu hebben jullie verdriet… dan zal niemand je vreugde afnemen…” Het kwam hem een beetje ironisch voor dat uitgerekend deze zin hem voorgehouden werd. Hij sloot zijn ogen en begon met God te praten. Nee een officieel gebed was het niet. Meer een trieste uiteenzetting. “Als ik nu blij zou worden, dan zou ik toch werk moeten krijgen. Kun jij, God daar niet voor zorgen?”
Wat stond er nog meer? “Nog een korte tijd… “ In zichzelf mompelend, stond hij op om het kerkje uit te lopen. Daar, bij de deur zag hij een schriftje liggen. Daar schreef hij in, wat hem het meest bezig hield. Zijn ontslag, de oneerlijkheid, dat het hem juist trof, zijn angst en zorgen voor zijn gezin. Het werd een heel verhaal. En het luchtte hem op. Juist bij diegene, die ook teruggegooid was naar zichzelf, in de dood, kon hij zijn verhaal kwijt. Het klonk een beetje overdreven. Dat geloof was hem vreemd geworden. Te lang was het geleden, dat hij met Jezus rekening had gehouden.

Op de fiets, naar huis, bedacht hij, dat hij misschien toch wel iets te kritisch was geweest. Het had hem wel opgelucht, zijn hart daar te luchten. Hij dacht eraan, dat er een moeilijke weg op hem af kwam, maar dat hij wel een bondgenoot had ingeschakeld. Zou het helpen? Zou zijn baas terugkomen van zijn beslissing? Zou hij misschien toch nog werk kunnen vinden?

Op al deze vragen, weet ik op dit moment niet het antwoord. Ik weet niet hoe het verhaal is afgelopen. Ik weet wel, dat het soms enorm kan opluchten met iemand te praten over je zorgen en angsten. Als U , die dit hoort of leest ergens mee zit, bang is voor welke ziekte dan ook en voor welke toekomst dan ook, dan zijn er mogelijkheden, ook in deze perioden van lockdown, om met iemand te praten. Via de telefoon, via een brief of een “app”.

Want… de zegen van God en Zijn toekomstige vreugde blijft altijd bij U!
Amen.


Lezing

Johannes 16:16-23a

Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug.’ Daarop zeiden een paar leerlingen tegen elkaar: ‘Wat betekent wat hij nu zegt: “Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug”? En: “Ik ga naar de Vader”? Wat betekent “nog een korte tijd”? Wat bedoelt hij toch?’

Jezus begreep dat ze hem iets wilden vragen.
Hij zei: ‘Proberen jullie te begrijpen wat ik bedoelde met “Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug”?
Waarachtig, ik verzeker jullie: je zult huilen en weeklagen, terwijl de wereld blij zal zijn.
Je zult bedroefd zijn, maar je verdriet zal in vreugde veranderen.

Ook een vrouw die baart heeft het zwaar als haar tijd gekomen is, maar wanneer haar kind geboren is, herinnert ze zich de pijn niet meer, omdat ze blij is
dat er een mens ter wereld is gekomen.

Jullie hebben nu verdriet, maar ik zal jullie terugzien,
en dan zul je blij zijn, en niemand zal je je vreugde afnemen.
Dan hoeven jullie mij niets meer te vragen.


Gebed

Trouwe God
Soms bekruipt ons het verdriet
om wat niet meer mogelijk is in deze tijd,
U belooft ons vreugde,
U schenkt ons een vrolijk vooruitzicht.

Genadige God,
opgesloten in onze huizen
moeten we in deze tijd het einde van de oorlog
met allen die slachtoffer werden
van de oorlog gedenken.
En ook de bevrijding
kunnen we dit jaar niet in alle vrijheid gedenken.
In al deze beperkingen leren we vrijheid
opnieuw waarderen.
In alles wat ons in deze tijd overkomt
leer ons ervaren hoe u ons
hart bevrijd van angst en pijn.

Barmhartige God,
help ons allen de rust en vreugde te vinden
in U en uw schepping.
Help ons opdat we tot steun
voor anderen kunnen worden,
dat we naaste kunnen zijn
voor wie ons nodig hebben.

God,
schenk ons in deze dagen en weken en maanden
geduld, geduld op weg naar een veilige
en gezonde samenleving.
Amen

God, we bidden om uw zegen
opdat we ook een zegen mogen zijn voor anderen

God, moge uw liefde ons omgeven,
uw trouw ons dragen
en uw vrede ons hart vervullen.

God de Vader, Zoon en de Heilige Geest
zegene en behoede ons.
Amen


Collecte

De collecte van de week 3 mei – 9 mei is bestemd voor Kerk In Actie, noodhulp corona. In veel landen in Afrika, Azië en Latijns-Amerika neemt het aantal besmettingen snel toe en dreigt een ramp van ongekende omvang. De opbrengst van de collecte is bestemd voor kerken en lokale hulporganisaties die met steun van Kerk in Actie zorg verlenen aan kwetsbare mensen die getroffen zijn door de gevolgen van de corona Pandemie.

Scan de QR-code en u komt direct op de betaalpagina voor de collecte. U kunt hiermee heel eenvoudig, via IDEAL, uw bijdrage aan deze collecte geven.

Maar u kunt ook gebruik maken van deze link:
https://www.samengoeddoen.nl/gift/31c9871f02b9ec4bbca31a0d5bc862b8

Vergeet ook de kerk niet:
Uw gift voor het werk van de lutherse gemeente Zuid-Nederland kunt u overmaken naar NL43 RABO 0373 7412 51 t.n.v. Evangelisch-Lutherse Gemeente Zuid-Nederland.